وبلاگ مدرسه علمیه حضرت معصومه(س) سی سخت

میلاد با سعادت پنجمین اختر تابناک امامت و ولایت، امام محمد باقر(ع) بر عموم شیعیان جهان مبارک باد.

ولادت
حضرت امام محمد باقر علیه‌السلام پنجمین امام شیعیان است که در سال 57 هجری قمری در مدینه متولد شد. پدر بزرگوارش امام سجاد علیه السلام و مادر والامقامش ام عبدالله است.
وی اولین شخصی است که نسب پدر و مادرش به حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام می رسد.

فضائل
پیشوایی امام باقر علیه السلام از صدر اسلام روشن و مسلم بود و نص بر امامت آن امام همراه با تعاریف رسول خدا، فراوان به ما رسیده است.
از آن امام معجزات و کرامات بسیار و نیز امور غریبه فراوانی در کتب معتبر ثبت شده و جنّ و ملائکه و حتّی جبرئیل خدمت او می‌رسیده‌اند.
مکارم اخلاق امام، زبانزد خاص و عام است و علوم و معارف فراوانی از وجود او سرچشمه گرفته . وی همچنین توجه خاصّی به عبادت و ذکر و مناجات داشته است.
در زمان این امام، عده‌ای متمایل به رهبانیّت و ترک دنیا بودند که با مخالفت امام مواجه می‌شدند.

علم
امام باقرعلیه السلام چون در اواخر دوران حکومت بنی‌ امیه به‌سر می‌برد، از ضعف قدرت حاکمه استفاده نمود و در نشر معارف اسلامی، تلاش گسترده‌ای کرد و با مخالفین و صاحبان عقاید مختلف، مناظرات مفصّلی داشت و به سؤالات شیعیان و مخالفین پاسخ داد. لذا از آن امام در تمام مسائل فقهی و اجتماعی و حکومتی روایات فراوانی نقل شده است، به‌طوری‌که تقریباً هیچ کتاب روایی نیست مگر این که از امام باقر علیه السلام در موارد مختلف روایتی ذکر شده است.
امام باقر علیه السلام با صحابی بزرگ رسول خدا، جابر بن عبدالله انصاری روابط صمیمانه‌ای داشت و برای او احترام خاصی قائل بود.
برای آن امام، غیر از جابر، اصحاب و راویان زیادی نام می‌برند که در بین آنها جابر بن یزید جعفی و محمّد بن مسلم و زراره و حمران، بسیار معروفند. شاعر معروف امام نیز کمیت نام دارد.

حوادث دوران امامت
برادر امام باقر علیه السلام زید بن علی بن الحسین پس از شهادت امام سجاد علیه السلام پرچم مخالفت با بنی‌امیه را برافراشت و افراد زیادی را به دور خود جمع کرد. ولی امام باقر او را از قیام مسلّحانه منع کرد و فرمود: « هنوز وقتش نرسیده است، و قیام تو در انتها به ضرر مسلمین می انجامد.» اما زید که خون حسینی در رگ‌های او می‌جوشید، زیر بار نرفت و قیام کرد و عاقبت در اثر اعلان مخالفت با بنی‌امیه به شهادت رسید.

حاکمان دوران امامت
امام باقر علیه السلام در زمان حکومت ولید بن عبدالملک به امامت رسیدند که پس از او سلیمان بن عبدالملک و سپس عمربن عبدالعزیز و سپس یزید بن عبدالملک و پس از او هشام بن عبدالملک، یکی پس از دیگری حاکم مَمالک اسلامی شدند.
امام با هر یک از آنها به نحو خاصّی برخورد می‌کرد، ولی متأسّفانه بعضی از بستگان وی، از جمله زید بن حسن بن علی به بدگویی او دست زدند تا سرانجام هشام ، امام را مسموم کرد و به شهادت رساند.
امام باقر علیه السلام به فرزند ارجمندش امام صادق علیه السلام وصیت فرمود و به لقاء پرورگار شتافت.
آن حضرت دارای سه همسر و هفت فرزند بود.
از امام باقر علیه السلام مواعظ بسیار ارزشمندی به یادگار مانده است که تمام نسل‌ها تا قیامت از آن بهره‌مند خواهند بود.

           منبع:daneshnameh.roshd.ir

الهی به آنان که پرپر شدند

پر از زخم های مکرر شدند

به آنان که چون پرده بالا زدند

قدم در حریم تماشا زدند

به آنان که کارون خروش آمدند

چنان خون کارون به جوش آمدند

به آنان که زخمی ترین بوده اند

شهیدان میدان مین بوده اند

همانان که از مهر فرزند خویش

بریدند یکباره پیوند خویش

بریدند تا وصل آسان شود

نیستانه درد درمان شود

همانان که روح روان داشتند

سفرنامه آسمان داشتند

همانان که دلداده او شدند

کبوتر کبوتر،پرستو شدند

پرستو پرستو فراز آمدند

و بی سر،سر افراز باز آمدند

که این خطه خاک سر افرازی است

همه همت و شور جانبازی است

به تکبیر آن دم که دم می زدند

همانان که بر مین قدم می زدند

از آنان که تنها پلاکی به جاست

کمی استخوان،مشت خاکی به جاست

الهی به آوازه این حریم

به هورالهویزه به هورالعظیم

به دستی که پیوسته عباس داشت

که بی دست هم خیمه را پاس داشت

به رمزی که چون نام خیبر گرفت

غریبانه از ما برادر گرفت

خبر بود و تکرار خمپاره ها

جگر گوشه ها،پاره پاره رها

خطر،رمل،طوفان شن،ماسه ها

زمین،مین،کمین،رد قناسه ها

خطر پشت هر لحظه پا می گرفت

زیاران ما دست و پا می گرفت

وآن لحظه هایی که خمپاره شصت

میان نماز عزیزان نشست

نمازی که یک رکعتش پاره شد

تشهد پر از موج خمپاره شد

کجایند مردان والفجر هشت

که از خونشان دست گلپوش گشت

کجایند مردان فتح المبین

کجایند اسطوره های یقین

کجایند آنان که بالی رها داشتند

گذر نامه کربلا داشتند

کجایند آنان که فردایی اند

همانان که فردا تماشایی اند…

تقدیم به همه شهدا و سرافرازان این مرز و بوم

ساقی جبهه،سبو بر لب هر مست نداد

نوبت ما که رسید میکده را بست،نداد

حال خوش بود کنار شهدا،آه دریغ

بعد یاران شهید حال خوشی دست نداد

شهادت یکی از حقایق قرآنی است که در موارد متعدد یاد شده، دارای معنای وسیعی است.

حواس مادی ما و نیروهای وجود ما تنها صورت افعال ما را تحمل می کند.

حقایق اعمال و معنای نفسانیه،کفر و ایمان، شقاوت و سعادت، خیر و شر، حسن و قبح و آنچه از دسترس حس مخفی است تنها با قلوب کسب می شود.

شهادت مکتب سازنده ای است که شگرف ترین اثرات و خلل ناپذیرترین واکنش های نسل های به هم پیچیده تاریخ را داراست.

رسول اکرم(ص) فرمودند: بالاتر از هر نیکی، نیکی دیگری است تا آنکه انسان در راه خدا کشته شود. هر کس در راه خدا کشته شد بالاتر از آن نیکی وجود ندارد.

شهید باران رحمت الهی است که به زمین خشک جانها، حیات دوباره می دهد، عشق شهید عشق حقیقی است که با هیچ چیز عوض نخواهد شد.

شهید چشمه فیض الهی است که در دنیا پدیدار شده.

شهید نگرشی است والا، خونی است جوشان، با نوری منور و دلی لبریز از عشق به خدا، شهید آیینه تاریخ است.

و چه زیبا فرمود امام خمینی(ره):

ما را چه رسد که با این قلم های شکسته و بیان های نارسا در وصف شهیدان،جانبازان و مفقودان و اسیرانی که در جهاد فی سبیل الله جان خود را فدا کرده اند و یا سلامت خویش را از دست داده اند مطلبی نوشته یا سخنی بگوییم،زبان و بیان ما عاجز از ترسیم مقام بلند پایه عزیزانی است که برای اعلای کلمه حق و دفاع از اسلام و کشور اسلامی جانبازی نموده اند.

حوزه علمیه حضرت معصومه(س) سی سخت ۲۲اسفند ماه سالروز بزرگداشت شهدا را به مقام عظمای رهبری، ملت شریف ایران و به ویژه خانواده معزز شهدا،جانبازان،ایثارگران و آزادگان تبریک و تهنیت عرض می نماید.

شادی روح شهدا و امام شهیدان صلوات