وبلاگ مدرسه علمیه حضرت معصومه(س) سی سخت

حماقت

می گویند: روزی فرعون خوشه ای انگور در دست داشت و مشغول خوردن بود، در این هنگام ابلیس به نزد او آمد و گفت:

آیا کسی هست که بتواند این خوشه انگور را به مروارید تبدیل کند.

فرعون گفت: نه.

ابلیس به وسیله سحر و جادو آن خوشه انگور را به مروارید تبدیل کرد.

فرعون تعجب کرد و گفت: واقعاٌ که تو مردی استاد هستی!

ابلیس با شنیدن این جمله سیلی محکمی بر گردن او زد و گفت:

مرا با این استادی به بندگی قبول نکردند، چگونه تو با این حماقت ادعای خدایی می کنی؟!

(قصه های شیطان،محسن غفاری)

کلامی است از امیرالمؤمنین علی(ع) که در بسیاری از اوقات به صدای بلند،با آن سخن،به اصحاب خود خطاب می فرمود:

«خدا شما را رحمت کند،آماده شوید!پس به تحقیق،ندای کوچ کردن(از این دنیا )به شما داده شده است. اعتماد و علاقه خویش را نسبت به ماندن در دنیا کم کنید و با توشه ای مناسب و پسندیده که در اختیار دارید،از دنیا به آخرت منتقل شوید!پس بی گمان دربرابر شما گردنه ایست که بالا رفتن از آن دشوار است و در راهتان منزل هایی است ترس آور و هولناک که انسان از وارد شدن و توقف در آنها ناگزیر است. پس بدانید که دیدگان مرگ(یا نگاه کردن آن از گوشه چشم به شما) به طرف شما نزدیک است؛ گویی شما در چنگال های آن هستید که به راستی آن چنگال ها به تنتان فرو رفته است و به تحقیق در مرگ،سختی های طاقت فرسا و دشواری هایی که از آن بیمناک و در حذر هستید، شما را گرفته است.پس علاقه و وابستگی خود را از دنیا قطع کنید و توشه تقوی را پشتیبان خود قرار دهید و از آن یاری جویید».

(خطبه204 _نهج البلاغه موضوعی،عباس عزیزی.)

 قسمت نشد که گاه گاهی ببینمت

حتی به قدر نیم نگاهی ببینمت

تکلیف بیقراری این دل چه می شود؟!

اصلاٌ شما، اگر که نخواهی ببینمت؟

ای کاش یک سه شنبه شبی قسمتم شود

در جمکران یا سر راهی ببینمت

یا که محرمی شود و بین کوچه ای

در حال کار و نصب سیاهی ببینمت

آقا!خدا نیاورد آن روز را که من

سرگرم می شوم به گناهی ببینمت

با این دل سیاه و تباهم چه دلخوشم

بر این خیال کهنه واهی ببینمت

(تقدیم به ساحت مقدس و نورانی امام زمان(عج))