آداب معاشرت
آداب معاشرت
آن قدر كه در روايات اسلامى به وسيله پيامبر (ص) و ائمه اهل بيت (ع) به مساله تواضع و حسن خلق و ملاطفت در برخوردها و ترك خشونت در معاشرت، اهميت داده شده است به كمتر چيزى اهميت داده شده.
در قرآن مجيد كرارا در كنار مسائل مهم اشاراتى به آداب اسلامى مجالس شده است از جمله آداب تحيت، و ورود در مجلس، آداب دعوت به طعام، آداب سخن گفتن با پيامبر ص و آداب جا دادن به تازه واردان مخصوصا افراد با فضيلت و پيشگام در ايمان و علم است.
و اين به خوبى نشان میدهد كه قرآن براى هر موضوعى در جاى خود اهميت و ارزش قائل است، و هرگز اجازه نمیدهد آداب انسانى معاشرت به خاطر بى اعتنايى افراد زير پا گذارده شود.
در روايات حتى طرز نشستن، سخن گفتن، تبسم كردن، مزاح نمودن اطعام كردن، طرز نامه نوشتن، و حتى طرز نگاه كردن به دوستان نيز مورد توجه قرار گرفته، و دستورهايى در زمينه هر يك داده شده است كه تنها به يك حديث از امير مؤمنان على( ع) در اينجا قناعت میكنيم:
ليجتمع فى قلبك الافتقار الى الناس و الاستغناء عنهم، يكون افتقارك اليهم فى لين كلامك، و حسن سيرتك، و يكون استغنائك عنهم فى نزاهة عرضك و بقاء عزك:
” بايد در قلب تو نياز به مردم و بى نيازى از آنها جمع باشد، نيازت در نرمى سخن، و حسن سلوك تجلى كند، و بی نيازيت در حفظ آبرو و عزت نفس"( تفسير نمونه، ج23، ص: 444 بطور خلاصه)
سزاوار است سیره نبوی را در آداب مختلف ذکر کنیم و حضرتش را در رفتار و گفتار خود مقتدای خودمان کنیم. و اینکه خواستیم سیره ی شخصی و معاشرتی آن حضرت را یک جا بیان کنیم بخاطر چند امر است :
1- معرفتمان نسبت به آن حضرت بیشتر شود.
2- عشق به آن وجود مقدس پیدا کنیم .
3- وقتی این آداب و دستورات را بخوانیم و مقید به عمل کردن آنها بشویم چون این اعمال همیشه تکرار می شود همیشه به یاد آن حضرت هستیم و با یاد آن حضرت نیز صلوات می فرستیم . زیرا همانطور که با شنیدن نام آن حضرت مستحب است صلوات بفرستیم ، همچنین با یاد آن حضرت نیز مستحب است .
بر محمد و آل محمد صلوات
منبع: پایگاه اطلاع رسانی حجت الاسلام دکتر حق شناس